We beginnen bij het begin: Zo'n 2000 jaar geleden was heel Gallie bezet door soldaten van Caesar, de Romeinse veldheer. Met ongeveer deze tekst beginnen alle boeken uit de stipboekenserie . Een landkaart toont een overzicht van Frankrijk met erop enkele Romeinse kampen. Een vergrootglas laat zien waar het dorpje ongeveer ligt. Ruwweg op de grens van Bretagne en Normandie. Om het dorp heen liggen in cordon vier Romeinse kampen Aquarium, Babaorum, Lavdanum en Petibonym.

Een uitzondering is het album Asterix op Corsica, welke geen kaart van Frankrijk heeft, maar een van Corsica.

Op de volgende bladzijde worden de hoofdrolspelers uit de serie voorgesteld, Asterix, Obelix (de vriend), Idefix (hondje), Panaramix (de druide), Assurancetourix (de bard) en het opperhoofd Abraracourcix. Deze personen zijn altijd hetzelfde, los van wat er in het album staat te gebeuren. Asterix is de hoofdrolspeler. Obelix is zijn bijzit en beste vriend. In de volksmond heet de strip , terwijl dat niet de formele naam is. In een van de albums droomt Obelix ervan dat er ooit een serie gemaakt zal worden . Wat dus (nog) niet is gebeurd. Er is wel een avontuur opgedragen aan zijn handelskunsten .

Na het voorstellen begint het verhaal met rond de 44 getekende pagina's. Op de meeste bladzijden vier regels stips. Op iedere regel staan meestal twee of drie tekeningen. In veel albums wordt hier op losse pagina's vanaf geweken. Soms worden rijen gecombineerd of bevat een pagina enkel een grote afbeelding. Sommige tekeningen zijn soms pagina hoog, tot een afbeelding van een reclame folder voor de Romeinse lusthof, welke 2 volle pagina's groot is.

Verhalen sluiten in de regel af met een groot feestmaal. Waarbij de Bard vaak vastgebonden tegen of in een boom zit.

Het basisverhaal is in een aantal albums hetzelfde. De held en diens vriend beleven een avontuur en moeten daarvoor naar een ver land of omgeving. Samen zijn ze de Romeinen telkens weer te slim af is.

Asterix boeken zijn bijzonder omdat ze op meerdere niveaus werken. Voor de jongeren en de snelle lezers zijn de tekeningen gewoon grappig. De verhaallijn is snel en soms wat eenvoudig. Hieronder ligt een laag met meer diepgang. Verwijzingen naar historische en actuele gebeurtenissen, politiek, cultuur en bekende figuren.

De boeken zitten vol met taalgrappen. Zowel in de normale zinnen als de namen van personen. Een briljante vondst is bijvoorbeeld de naam van de ziener die heet (uitgesproken zie-niets).

Verschillende volkeren hebben ieder een eigen spreekstijl. De vikingingen spreken met trema's op de letters en een schuine streep erdoor. De Egyptenaren spreken in hierogliefen. Gothen spreken enkel in het gothisch lettertype. De teksten zijn veranderd of omgezet maar nog steeds zeer degelijk herkenbaar en begrijpbaar.

Een van de piraten tracteert ons zelf steeds op Latijnse termen. Hoewel hij niet heel veel voorkomt, zijn zijn Latijnse uitspraken erg bekend. Meer dan de uitspraken van de Romeinen als die Latijs spreken.

De naam Asterix is bedacht door een samentrekken van de woorden aster (ster) en rix (Keltisch voor koning). De namen die eindigen op -ix komen van de beroemde Gallische held Vervingetorix. Deze heeft echt bestaan en komt ook als vermelding in menig album voor.

Dat Asterix met een begint is volgens de schrijvers een gelukje. Hierdoor staan de albums vooraan in de bak met strips in de winkel.